นิยายรักความรักในหนังสือความรัก...มักเกิดขึ้นได้กับทุกๆคนบนโลกใบนี้ บางทีอาจจะโดยรู้สึกตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม แต่ว่าทุกคนไม่สามารถที่จะจะหลีกเลี่ยงความรักได้ ไม่ว่าจะมองด้วยมุมไหน ความรักย่อมเป็นสิ่งงามที่ทุกคนต้องการนิยายรัก ก็นับว่าเป็นสิ่งหนึ่งที่เข้ามาเติบเต็มและแต่งแต้มชีวิตให้มีชีวิตชีวา บางคนถึงกับบอกว่าหากเมื่อกล่าวโทษรักที่งดงามมิได้ในชีวิตจริง ก็มาหาความรักเอาจากนิยายนี่แหละ โดยเหตุนี้ไม่ว่ายุคสมัยใดนิยายรักยังคงเกิดเรื่องราวที่ครองความนิยมชมชอบเสมอมาจากนักอ่านอย่างไม่มีเสื่อมคลาย เพราะความรักราวกับน้ำศักดิ์สิทธิ์หยดหยาดทาโลกใบนี้ให้มีความสวยงามแล้วก็น่าอยู่นั่นเองแม้กระนั้นโน่นบางครั้งอาจจะเป็นความรักในมุมบวกเยอะเกินไป เนื่องจากว่าจริงๆนิยายมีความรักหลายรูปแบบให้ได้ทราบจักรวมทั้งทำความเข้าใจ อาจไม่ได้เป็นเหมือนอย่างที่คิด แม้กระนั้นไม่ว่ายังไงนิยายรักยังคงสร้างความสำราญและก็เพลิดเพลินให้กับคนอ่านตลอดมาผู้เขียนรุ่นใหญ่หลายท่านโด่งดังโด่งดังมาจากการเริ่มต้นแต่งนิยายรักหรือนิยายที่ดำเนินไปโดยมีเรื่องราวของความรักเข้ามาแทรกสอดรวมทั้งสร้างความซาบซึ้งให้กับนักอ่านต่อแต่นี้ไปก็เลยเป็นมุมมองต่อการเขียนนิยายของคนรุ่นใหม่ที่เพิ่งจะส่งผลงานเผยแพร่ออกมาตอนไม่กี่ปีมานี้ ว่าพวกเขามองดูงานด้านการเขียนกลุ่มนี้เป็นยังไง และก็หาคำตอบว่าเพราะอะไรนิยายรักถึงเป็นที่ชื่นชอบนิรันดร
Clear Ice หรือนามสมมุติของ ภูเขาวดี ตู้จินดา เจ้าภาพเขียนนิยายรักหลายเรื่อง แล้วก็อีกนามปากกาหนึ่งของคุณเป็น อะมีราห์ ที่เขียนเรื่อง หัวใจลับฟ้า...ที่ค้างปรี นั่นเอง เธอบอกว่าคงจะไม่มีความสำคัญเสมอที่ทุกคนควรต้องแต่งนิยายรัก
"คงจะไม่ถึงกับเป็นกฎข้อบังคับ แต่น่าจะขึ้นอยู่กับว่าเป็นนิยายแนวไหน แต่ว่าเรื่องราวของความรักที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงมิได้ ความรักมักจะเป็นส่วนให้เรื่องราวดำเนินไป แม้กระนั้นส่วนตัวเป็นผู้ที่ไม่ชอบอ่านนิยายรักเท่าไร ธรรมดาถูกใจอ่านแนวดราม่าแล้วก็สืบสวนสอบสวนมากยิ่งกว่า แต่เขียนออกมาเป็นนิยายรักได้เพราะว่าความรักเป็นเรื่องใกล้ตัว โดยมากก็จับมาจากความเป็นจริงของตนเองหรือเรื่องของคนอื่นบางทีก็อาจจะเป็นเพื่อนหรือคนใกล้ตัวที่มีเรื่องมีราวกระเทือนจิตใจรวมทั้งอยากจะเขียนถึง แต่ว่าส่วนใหญ่จะเขียนเรื่องของตัวเองหรือเขียนจากสิ่งที่ทราบเองมากกว่าตอนเริ่มเขียนเรื่องแรกๆเกิดเรื่องสั้น เพราะได้ท่องเที่ยวมา เลยทำให้อยากเขียน นำเรื่องราวของความรักมาผสมกับการท่องเที่ยว ด้วยเหตุว่าตัวเองเป็นคนถูกใจเที่ยวมาก เวลาไปเที่ยวตรงไหนกลับมาก็ต้องการเอามาเขียน"
ขั้นตอนการประพันธ์ นิยายรัก ให้น่าอ่าน เธอบอกว่า "ควรมีธีมหรืออาจจะมีผู้แสดงของเรื่องก่อน เป็นได้ทั้งสองอย่าง ต่อไปสร้างปมเรื่องขึ้นมา ความรักเป็นเรื่องที่คนสองคนต้องตกลงใจคุ้นเคย บางครั้งก็อาจจะสร้างธีมขึ้นมาก่อนแล้วพอหลังจากนั้นก็ค่อยๆสร้างพล็อต หรือสร้างพล็อตให้กับตัวคร หรือยกตัวละครที่น่าดึงดูดขึ้นมาก่อน รู้สึกว่าความรักนั้นสมองกับหัวใจจะต้องไปพร้อม เป็นนิยายของเราจะมีแง่คิดเกี่ยวกับความรัก ความเข้าใจซึ่งกันและกัน การแก้ไขปัญหาที่สอดแทรกเข้าไปในบทพูดรวมทั้งบทอธิบายให้คนอ่านได้คิดจริงๆเป็นคนไม่ชอบแต่งนิยายรักเพ้อเจ้อหรือจินตนาการแบบเจ้าหญิงพระราชโอรส ด้วยเหตุว่าชอบความรักแนวสมจริงสมจังมากกว่าหรือความรักที่มีความน่าจะเป็นไปได้"นักเขียนแบบใหม่ยังมองตลาดหนังสือกลุ่มนี้ว่า "นิยายรักยังขายได้ดิบได้ดีอยู่ และน่าจะเป็นงานที่ขายง่ายที่สุด ด้วยเหตุว่าความรักเป็นเรื่องใกล้ตัว ถึงแม้ว่าหนังสือจะออกมานานาประการ คนก็มีความต้องการมากมาย และไม่ได้จำกัดคนอ่านเฉพาะกลุ่มมากมายเสมือนแนวดราม่าหรือประวัติศาสตร์ คนช่วงไหนก็หนีไม่พ้น ความรักเป็นสิ่งมีอยู่ในใจทุกคน เพียงแต่ว่านักแสดงเป็นคนละยุคคนละยุคเท่านั้นเอง แก่นแท้ของความรักยังคงเหมือนเดิม"ถามถึงการทำงานเขียนเรื่องต่อไป "ต้องการจะเขียนหลายเรื่อง แต่บางเรื่องที่เขียนมาบางทีอาจไม่ตรงกับความต้องการของสถานที่พิมพ์ เนื่องจากเป็นคนชอบอ่านงานสารคดี บางครั้งก็ออกแนวเครียดๆแต่ว่าจะถูกใจท่องเที่ยว และก็เก็บบรรยากาศมาเขียนเป็นนิยาย ต้องบอกก่อนว่าการแต่งหนังสือถือเป็นงานที่ชอบทำในเวลาว่าง เนื่องจากว่าจริงๆจบการศึกษาวิศวะมา รวมทั้งดำเนินงานเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่กรมวิทยาศาสตร์บริการ นอกจากเวลาทำงานราชการก็เขียนหนังสืออยู่ที่บ้านเพื่อบรรเทา"ด้าน ร่มแก้ว หรือนามปากของ ฉัตรารัศมิ์ แก้วมรกต ผู้รายงานข่าวสาวที่กำลังเอาดีกับการเขียนนิยายรวมทั้งมีผลงานออกมาอย่าง แอบชอบออนไลน์ และสุดแดนหัวใจ กล่าวถึงนิยายรักยอดนิยมไม่เสื่อมคลายจากนักอ่านว่า "ตามความรู้สึกมีความรู้สึกว่าเพราะเหตุว่าเรื่องความรักแยกออกจากชีวิตคนเราไม่ได้ มนุษย์เราไม่ว่าจะเป็นใคร เพศไหน อายุเท่าไรก็ยังให้ความสำคัญกับความรักเสมอ เพราะว่ามันทำให้พวกเราเป็นสุข มีกำลังใจ แล้วก็ส่งผลให้เกิดแรงบันดาลใจด้วย...รวมทั้งหากตอบในฐานะที่เคยเป็น 'คนอ่าน' และก็นิยมนิยายรักคนหนึ่ง ก็คิดว่าที่คนถูกใจอ่านนิยายรักเป็นเพราะมันทำให้คนอ่านแฮปปี้ ไม่ใช่ชีวิตผู้คนจะมีสีสันเท่าในนิยาย การอ่านนิยายรักก็เสมือนการเติมสีสันให้กับชีวิตนั่นแหละ"การเขียนนิยายควรต้องมีเรื่องมีราวรักๆใคร่ๆมาเกี่ยวข้องเพียงใดนั้น สำหรับตัวเธอเองคิดว่าจำเป็นจะต้องแน่นอน "แต่ไม่มีความสำคัญว่าแก่นของเรื่องต้องเป็นเรื่องรัก แต่ไม่ว่านิยายประเด็นนั้นจะกล่าวถึงเรื่องอะไร ก็จึงควรมีส่วนของเรื่องรักๆมาเสริมด้วย อย่างที่พูดว่าความรักเป็นส่วนสำคัญของชีวิต แต่ 'ไม่มีความสำคัญ'
ต้องเป็นความรักแบบแฟนเพียงแค่นั้น บางทีอาจจะเป็นความรักระหว่างเพื่อนพ้อง บิดา แม่ คนรอบข้าง ความรักแบบมิตรภาพ หรือความรักต่ออะไรสักอย่าง รู้สึกว่าต้องนะส่วนวิธีเขียนนิยายที่เอาการความรักมาสอดแทรกให้บันเทิงใจนั้น มีความรู้สึกว่าควรจะสอดแทรกให้พอควรรวมทั้งอยู่ในเค้าเรื่องหลักที่เราต้องการจะสื่อ มีเนื้อเรื่องที่น่าลุ้น น่าติดตาม แม้กระนั้นไม่ใช่เอาคนสองคนมารักกันกระทั่งลืมโลกไปเลย จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับสิ่งรอบตัวด้วย"ในฐานะนักเขียนเธอยังให้นิยามเกี่ยวกับความรักไว้เพราะ "ความรักเกิดเรื่องที่จะต้องใช้สติ ใช้ความคิด และความรักมิได้สวยสดงดงามอย่างในนิยายเสมอไปนะคะ" ส่วนความรักแบบที่คุณติดอกติดใจนั้น "ถ้าเกิดหมายความว่าในนิยาย ส่วนตัวแล้วติดอกติดใจกับความรักแบบขมนิดๆด้วยเหตุว่าชีวิตคนเราจะต้องมีทั้งยังสุขคละเคล้าระทด ถึงจะจับใจ อาจไม่หวานโรแมนติกและก็แฮปปี้เอนดิ้งกันตลอดเวลา แต่ว่าถ้าเป็นความรักในโลกของข้อเท็จจริง คิดว่าความรักที่คนสองคนรักกันด้วยเหตุผล ความอดทน รวมทั้งความเข้าใจกันในกันและกันนั้นน่าประทับใจที่สุด"อีกมุมจาก อรพิม หรือนามแฝงของ พ.ญ.เสาวภาคย์ ลาภมหากว้างใหญ่ เจ้าของนิยายเรื่อง บริษัทรัก(ไม่)จำกัด, เงารัก, อุบายลายดาว และมนตร์อัปสรา เห็นว่า "รู้สึกว่าความรักเป็นสิ่งสวยสดงดงาม เป็นเรื่องสวยงาม ทุกคนต้องการจะไขว่คว้า ไม่ว่าจะเป็นความรักแบบแฟน เพื่อนรักเพื่อนพ้อง รักบิดามารดา มนุษย์เราก็ต้องการจะเจอต้องการจะเจอความรัก เวลาเขียนจะเอาความรักแทรกสอด ทำให้ผู้อ่านรู้สึกดี รู้สึกสนุก ผู้แสดงซอฟต์ลง อย่างตัวละครประเภทแนวตบจูบ แม้กระนั้นพอมีเรื่องความรักเข้ามาเกี่ยวก็จะมีด้านดีออกมา ด้วยเหตุว่าความรักในชีวิตจริงอาจไม่ได้งาม ส่วนนี้ตรงกับชีวิตจริงของนักอ่าน"นิยายต้องเอาความรักมาเป็นจุดขายไหม "รู้สึกว่าน่าจะขึ้นกับแนวของนิยาย คงไม่ได้เป็นรักโรแมนติกไปทุกเรื่อง แต่ว่าทุกเรื่องถึงจะไม่ได้โชว์เรื่องความรักเด่นนัก แม้กระนั้นมันจะแทรกแนวความคิดเรื่องความรักเอาไว้ภายในเรื่อง ส่วนตัวชอบประพันธ์นิยายรักแนวสมหวัง คิดว่าโลกมันเศร้าหมองรวมทั้งโหดเหี้ยมมาพอแล้ว เลยต้องการเขียนให้ความรักของนักแสดงสมหวังมากกว่า อยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แม้กระนั้นเป็นความรักที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ จะต้องต่อสู้ผ่านปัญหากว่าจะได้มาซึ่งความรัก เพราะไม่อย่างนั้นก็อาจจะเหมือนนิยายน้ำเน่าทั่วๆไป"คุณบอกเพราะว่าเป็นคนชอบนิยายรักเพ้อฝันจินตนาการแบบเจ้าฟ้าหญิงพบรักเจ้าชาย "ถูกใจอ่านเพราะเหตุว่าเกิดเรื่องไกลตัว แต่ว่าไม่น่าจะต่างกับความรักของคนทั่วไป เพียงแต่ว่าเขาไม่มียศไม่มีศักดิ์เพียงแค่นั้น ถ้าพูดแตกต่างในทางฐานะ แต่ในแง่ความรักไม่ต่างกันเลย ผู้แสดงจะสุขสมหวังก็ขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยของแต่ละคนว่าจะจัดการกับความรักได้เช่นไร" และให้นิยามความรักว่า "ความรักเป็นเรื่องของคนสองคนที่มีความรู้สึกตรงกันและก็อยากทำให้คนหนึ่งเป็นสุขสมหวัง"อย่างนิยายเรื่องล่าสุด 'มนตร์อัปสรา' เกิดเรื่องราวความรักที่ไม่สมหวังแม้กระนั้นชาติปางก่อน ย้อนไปยุคเขมรโบราณ เป็นความรักที่ต้องคำสาปแช่ง รวมทั้งตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน ชอบให้นักแสดงจำต้องฟันฝ่ามรสุมกว่าจะได้เจอกับความรักที่สมหวัง เนื่องจากว่าชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ"
ส่วน กลุ่มคำสวย ผู้ครอบครองนวนิยาย สะดุดรักผู้รายงานข่าว, มหัศจรรย์... ฉันรักเธอ, ฟุตบาทแห่งรัก, ไอดินกลิ่นรัก รวมทั้งCool Case...คดีร้ายคลายปมรัก มองดูถึงองค์ประกอบที่ทำให้นิยายรักขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่าว่า "อันแรกคนที่อ่านหนังสือรูปแบบนี้อาจจะอยากได้บรรเทาจากชีวิตประจำวัน หนังสือแนวนี้ช่วยให้คนอ่านมีความอ่อนน้อมถ่อมตนขึ้น ได้เรื่องอิ่มใจ ได้ความสุขจากการอ่าน แต่ละคนก็จะมีความชื่นชอบนานับประการ บางบุคคลถูกใจแนวรักสนุก ดราม่า เครียด ต่อสู้ หรือแนวใสๆส่วนตัวก็เขียนระดับที่ไม่เป็นวัยรุ่นนัก ผู้เขียนแตกต่างกัน คนอ่านก็ต่างอัน นอกเหนือจากนักอ่านที่เป็นแนวฮาร์ดคอร์นิยายรักจริงๆถึงจะถูกใจอ่านแต่ว่านิยายรักส่วนตัวธรรมดาเป็นคนไม่ค่อยได้อ่านนิยายรักเยอะแค่ไหน ด้วยเหตุว่ามีความคิดว่าทุกคนมีมุมตรงนี้อยู่ในตัว แม้กระนั้นจะถูกใจอ่านนิยายสืบสวนสอบสวน ถ้าเป็นนิยายไทยจะถูกใจแนวเสี่ยงอันตราย จำนวนมากชอบอ่านนิยายแปล ดังนั้นการเขียนนิยายรักเป็นการรีแลกเปลี่ยนซ์ คนอ่านก็ได้รีแลกเปลี่ยนซ์ด้วย ก็จะอุตสาหะแทรกมุมมองต่างๆเข้าไป ยกตัวอย่างเช่น การทำงาน มุมมองความเกี่ยวเนื่อง นอกจากเรื่องความรักทั่วไป"เทคนิคการเขียนนวนิยายของคุณ "เขียนให้เป็นธรรมชาติ นักแสดงมีความจำเป็นมากมาย ถ้าเกิดวางคาแรคเตอร์ไว้ยังไง จำเป็นต้องดำเนินเรื่องไปตามท่าทางนั้น ความนึกคิดจำต้องสอดคล้องต้องกัน มีความชอบธรรมชาติของผู้คน ไม่ให้น่าพิศวงมากจนเกินความจำเป็น เพราะรู้สึกว่าตัวเองถูกใจอ่านเรื่องที่มีความเหมือนจริง ตอนเด็กๆอ่านการ์ตูนเยอะแยะ มันจะมีเวอร์ๆมาก บางสิ่งบางอย่างมันเป็นไปไม่ได้หรอก เกลียดชังอะไรที่สุดโต่งมากมายๆไม่ค่อยอยากฝ่าฝืนตัวเอง